Elbet Bir Gün Şiiri - Sinan Turan

Acaba hangisi daha zor,
Gökyüzü kadar engin olmak mı?
Yoksa okyanuslar gibi derin olmak mı?
Belkide bir hiç olarak yaşayıp,
Birkaç günde unutulmak mı?
Seni unutmak mı?
Gökyüzü kadar engin bir sevda var yüreğimde,
Okyanuslar misali en derin köşesinde,
Gözünde bir hiç kadar değerim olmadı zaten,
En basit olanı unutulmaktı,
Zor olan neydi biliyor musun sevdalım?
Seni unutmak...
Göğsümün sol yanından seni kopartıp almak,
Yapamadım,yapamıyorum ve yapmayacağım..
Ben senin gibi unutmayacağım,
Seni kalbimin okyanusunda,
Gönlümün enginliklerinde yaşatacağım,
Sen benim olmasan bile,
Elleri sevip yar olsan bile,
Seni unutmayacağım şu kısa ömrümde,
Unutmayı yakıştıramıyorum kendime,
Unutmakta yakışmaz seviyorum diyene.
Sen beni çoktan unutmuş olsan bile,
Unutmuyorum yeminim var hem kendime hemde rabbime.
Dünya küçük derler elbet bir gün karşılaşırız,
Belki gülümseyerek o güzel günleri hatırlarız,
Belkide özleyip birbirimizi,
Kavuşmanın,karşılaşmanın heyecanı ile sarılırız,
Kimbilir belkide hiç konuşmadan sadece selamlaşırız,
Unutma dünya küçük sevdam büyük,
Elbet birgün karşılaşırız....