Elbet bir gün Şiiri - Hulusi Emeksiz

Ağlamak gerek diyordum önceleri
bunca eziyet karşısında
insanlık uyanacak diyordum
insana yapılan eziyet karşısında
kurşunlar susacak
herkesin elinde zeytin dalları olacaktı,
umutları vuracak silahların yerine.
barış güvercinleri uçacaktı
masmavi gökyüzünde.
insanlık paramparça olmayacaktı,
herkesin içi umut dolu olacak
ve insanlık gülüp,eğlenecekti.

ve sonra
anlayacak,gizli gizli ağlayacaktım
ne çare! ne çaresizlik
kısa süren tatlı bir düş gibi
erken biten yazın ardından gelen soğuk bir kış gibi
gözlerim korkacaktı önce,
sonra yaşlar süzülecekti
ve boşa yazılmış satırlarıma bakacak
tekrar başa dönecektim
umutsuzca!