Elazığlı Mustafa Kaya Şiirleri - Şair El ...

sarsılmadım
hiçbir fırtınada
bir kuş yuvası kadar
sağlamım.

bir nabız,

esiri oldum
derin bir duygunun.
içimde bin özlem
ve bütün matemlerime
veda eden bir gizem.

Metal soğuğu




büklümlü boğaz

gecenin rengine sarıldım
mor rengine…
mavi göğün kıymetini bilemedim.
şafak söküyor
yere inen gök mor.
ve mevsim yaz

daha çizgisiz
daha temiz
ilahi iradenin emrinde olmak.
yaratılış ve
dirilişi red eden
materyalist olmaktansa.

kalbime akan bendeki
aynı yalnızlığın olmasaydı,
ahhh…avuçlarım
sıcak dokunuşlarını aramasaydı
ve,
hangi ağaçlar rast gelse

gün bitiyor
seslerin ve
ışıkların şehri sönüyor
gök dumanlı
ağaçlar güz sarısı
beni bekler

sırılsıklam bir gökyüzüydü gözlerin,
koymak için başını
aradığın omuz bendim.
ve kederler geziyor yüzünde..
bir büyüye uğramış gibi rengin..
bu gece neden böylesin..?

içimi kanatan
gözyaşına bak
hangi denize karışiyor
acı mavi bir şehirdeyim
gözümü yakan sensin
bir balık tutuyor gözyaşını

yıldırmadı,
simsiyah bir bulut kafilesi,
bir soğuk hava dilimi ,
şehrin endişeli sessizliği.
geldi geçti..
şimdi,