Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Bu yazdıklarınız, amatörler için büyük onur! Saygı ile eğildim!
Ele gözlerinde, batını gördüm.
Yaşayan dilsizdim; sağırdım, kördüm.
Taşısın kalbimi, doğduğum yere,
İpek saçlarından, bir nehir ördüm.
Finali de adeta, şiiri derleyip toparlayan
bir fezleke olmuş ve çekirdek hükmüne
geçmiş.
Çoğunlukla içinizden geldiği gibi söylemek
alışkanlığınız, lafızlara bir özellik veriyor.
O da makyajı olmayan kutsal bir sima gibi
güzel görünüyor.
Benim hocan şöyle derdi: SAFİYEYİ, KAFİYEYE
FEDA EDEMEDİM. Yani nasıl gelmiş öyle söyledim.
Kafiye bir libasa benzediğinden o saf ve temiz
ilhamı bozabiliyor. Evet inanın ben ce de öyle..
Üstadım candan kutluyorum. Daha nice şiirlerde
buluşmak dileğiyle saygılar sunarım.
TEBRİKLER SAYIN ALAN ADAM
Bu yazdıklarınız, amatörler için büyük onur! Saygı ile eğildim!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta