Ta ezelden âşıkım Mevlâ’ya, verdim gönlümü
İlmile âmil olan ziyaya verdim gönlümü
Işkıla sermestem amma olmuşam ehl-i hüner
Derdime derman olan kimyaya verdim gönlümü
Bülbül-i şeyda gibi ben ahuzarı severim
Suçuna mu’terif olan tevbekârı severim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Dört bin ismi olan Mevlâ’ya verdim gönlümü
siz gönlünüzü kimseye vermeyin hocam böyle şiir olmaz yaa
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta