Sustuk,dakikalar mıydı geçen,asırlar mıydı?
Bilemedik,sustuk.
İnceden bir yağmur yağıyordu.
O benim konuşmamı bekliyordu,
ben konuşmaktan korkuyordum.
Yağmur gözlerimize iniyordu,
belli etmeden siliyordum.
Gözleri gözlerime değince kaçırıyordum.
'-Yağmur yağıyor',dedi usulca.
'-Evet. ',diye fısıldadım.
Herkes biliyor gibiydi,sevgimi,ama o anlayacak diye korkuyordum.
Oysa,onun bildiğini de biliyordum.
İlan edilmemiş bir aşkı yaşıyorduk,sessizlikte.
Bir yağmur yağıyordu inceden ince.
Şimşekler çakacak gibi geliyordu,
gözlerimiz birbirine değince.
Sustuk,konuşmak isterken delice.
Gökkuşağını gördü,
-Ne güzel,dedi usulca.
-Evet,diye fısıldadım.
İnceden bir yağmur yağıyordu gözlerimize.
-Gidiyorum.
-Biliyorum.
-Bir gün döneceğim.
-Belki! .
-Döneceğim...
Sustuk,dakikalar mıydı geçen,asırlar mıydı?
Bilemedik,sustuk.
İnceden bir yağmur yağıyordu gözlerimize.
Elini uzattı, bu eli ilk defa tutmayı istemedim, tuttum.
-Görüşürüz,dedi.
-Belki,bile diyemedim.
Gözlerindeki yağmurları gördüm.
Döndü gitti.
Önce gökkuşağı kayboldu,
sonra yağmur durdu.
Yanaklarım hâlâ ıslanıyordu.
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sonra yağmur durdu.
Yanaklarım hâlâ ıslanıyordu.
Çok güzel bir şiir ve çok güzel bir final.
Kutluyorum sevgili Ahmet.
ben konuşmaktan korkuyordum..ne kadar güzel bir yürek sesi.. çok güzel bir şiir. yürekten kutlarım..
TÜM YORUMLAR (3)