El uzat soydaşım Şiiri - Erdala Yayla

Yüreğime gömdüm sızılarımı,
Hep acıdan yana bir payım kaldı.
Söndürdüler bir bir yıldızlarımı,
Ne gökte mehtabım, ne ayım kaldı,

Gardaşlarım duymaz yalvarışımı,
Görmezler gözümde akan yaşımı,
İsyan ettim, kaldırarak başımı,
Atacak okum yok, bir yayım kaldı.

Şu Çin'li dağıttı toyumu benim,
Zehir etti aşımı, suyumu benim,
Ölmeden eştiler kuyumu benim,
El uzat soydaşım, az sayım kaldı.

Arkamda bir ordu, Önüm fırtına,
Dünyanın yükünü vurdum sırtıma,
Kırıldım, darıldım, küstüm bahtıma,
Halimi anlayan bir tayım kaldı.

Bak dünya kör,dunya sağır sesime.
Erdal hasret bahar denen mevsime
Hiç olmazsa yetiş son nefesime,
Tek çare, tek umut bir soyum kaldı.
06/12/19 Erdal