El Uzat Büyüsün Gençliğim

şimdi sokağımın çocukları
en güzel şarkılarını göğe bağışlıyorlar..
çünkü göğe bağışladıkları en güzel şarkılar
düşlerini yıkayan yağmur olarak yağıyorlar.

ben seni en çok
sokağıma çizdiğim umutlarda büyüttüm..
kah gök mavisi bir duman
ve kızıl gün batımlarına çalan
ufuk batımı renkler..
ben seni bir çobanın
titreyen ellerinde üşüttüm..
görmedin dağınıktı gökyüzü
deniz mavisiydi belki.

herkes ketum kalır diye değil,
herkes yetim kalır diye de değil
herkes aldanır kalır diye
ve sağır..
ve sabır dağılır diye
bu çocuğun şakağında bu düş
böyle her daim sükutta ve üşümüş..

şimdi avlularıma yağan yağmurlar
yetim kalır gibi ağlıyorlar..
çünkü onlar bütün alın şakaklarda
buz tutmuş çivilenmeyi bekliyorlar.

beni yetim akşamlarla bağışla
beni yetim çocukların
düşleriyle alkışla...

19.07.2006