El Severlik Şiiri - Halit Mehdigil

..........İnsan sevgisinden bahsedilir bazan.İnsan sevgisi ben insanları seviyo-
rum demekle olmaz elbette.Her defasında karşılıksız yardım yapabiliyorsanız,
ne olursa olsun karşılaştığınız insana saygı duyuyorsanız elseverlik vardır.Ha-
yali insan sevgisi olmaz.Ben insanları seviyorum,deyip de çevrenizdeki insanları görmezseniz devamlı insan sevgisinden dem vurursanız insanları sevmiyorsunuz demektir.Sizin seveceğiniz insan sevgisiyle dolduğunuz insanlar uzayda değil ki.Patronun yanında çalışan sekreteri,berberin çırağı,lokantadaki bulaşıkçı,sokağımızı süpüren değerli temizlik işçilerimiz,akıl hastası insanlarımız hepsi hepsi insandır.Biz de onlardan biriyiz.Şimdi bir belediye başkanını düşünün her defasında önemli toplantılarda insan sevgsinden,Yunus ve Mevlana'dan bahsediyor.Ama temizlik işçilerinin çalıştığı bölüme geldiğinde oturup bir bardak çay içip,kısa bir dertleşme olmadıktan sonra pek de beylik sözlerle insan sevdiğini söylemek ne kadar gerçekçi olur.
..........1985 yılıydı.Bir yakınım tanınmış gazetelerden birinde çalışmaya başla-
mıştı.Onunla görüştüğümde ilk sorduğum soru o çok saygı duyduğum bayan
gazeteceyi sormak oldu.Aldığım cevaplar beni kahretti.Ağzında küfürler,la-
kayt sözler çaycıya kızıp aşağılamaları...Bunları duyunca şok oldum.Oysa
kendisi idealist görünüyordu.17 yaşımda iken onu TV den izlemiştim.Dürüst-
lüğün, cesurluğun abidesi olarak görmüştüm.Demek ki toplumun karşısına gelince beylik laflarını söyleyip bir güzel rol yaparmış.Tabi yıllar geçtikçe yavaş yavaş bilincinin gerisinde nelerin olduğunu seçmeye çalıştım.Çünkü yakınım onun öz kişiliğinden beni haberdar etmişti.
...........İnsanı seviyorsunuz ya.O insan hemen yanınızdadır. Eşiniz,çocuğunuz,
otobüsteki koltuk komşunuz bunun gibi.Zaman zaman grup içine girdiğimde
Bir tane şamar oğlanı bulunur ve onunla alay edilir.Hatta bunun bir tahtası eksik ya da 'çatlak' derler.Oysa bu yapılan en büyük aşağılamadır.Çatlak
dediğiniz insanın daha samimi olduğunuzda,karşılıklı sohbet ettiğinizde onun ne kadar değerli bir insan olduğunu anlarız.İnsan bu dünyaya geliyor
ama canlılığını sürdürmekte ne kadar zordur kimbilir.Çatlak dediğiniz insanın bir annesi,babası vardı.O insan anne ve babası için eşsiz değerli bir varlıktı.
İşte gerçek sevginiz her bir insanın eşsiz ve değerli olduğuna inanmanız.
Mümkünse onunla en yakın havayı paylaşmanız.İnsanlara 'tahtası eksik'diye yaklaşmak acaba varsın başkasında kusur görsünler insanlar onun kusuruıyla uğraşırken beni mercek altına almazlar rahatlığı mıdır? Ya da onunla alay edersem,onu rencide edersem onu görürde beni görmezler.Ya beni görürseler kaygısı ve korkusu mudur,alay etmek; başkasını şamaroğlanı etmek?
..........İşte yalın ayak başı açık(yoksul) insandan tutunda en varlıklısına kadar siz varlığına ya da yoksulluğuna bakmadan insanları sevebilir misiniz? Bir de şu var.Yine insan sevgisinden dem vuranlar karşılarına bir varlıklı biri çıkınca onu kıskanır.Bu da insan sevgisiyle dolu olmak değildir bence.İnsanlar kıskanılmamalı.Kıskançlığın olduğu yerde sevgi mi olur? Bir küçücük dudak bükme,alaycı gülümsemede bile 'Ne ki, masum bir davranışım 'diyemeyiz.
..........Hani Yunuslar ve Mevlanalar diye söylerler.Benim bu aşamada onlar hakkında yeterince derinlemesine bilgim yok.Ama şimdiye kadar edindiklerimde de sanki 'kuru sevgi' var gibi.Sanki Anadolu'da Arabistan'ın o kaskatı din anlayışına karşılık Türk topraklarında alternatif üretilmiş gibi.Araplara verilmek istenen:Siz çok katısınız bizler Türk insanıyız,biz dini böyle algılıyoruz deyip bir yol mu seçtik Anadolu'da.Yunus Allah sevgisiyle dolup taşmış.Allah'a aşık olmuş.İki kez Kur'an ı okudum mealinden.Allah'a
aşık olma kavramı yok.Ben Allah'a aşıklık görmedim.Kur'an çok ciddi emirler içeriyor.Burada Allah'a yağcılık ve yalakalık görmedim.Ki Yunus ve Mevlana'daki yağcılık yalakalık demiyorum.Daha doğrusu niteliği konusun-
da ihtiyatlıyım.Bize büyüklerimiz,iletişim kaynakları Yunus ve Mevlana'yı ve
daha bir çok kişiyi yargılamadan süt liman anlattı.İnsan bir noktadan sonra
bir tane de 'Acaba'olamaz mı? Bu bizim büyükler hep doğruyu mu söyler,diye düşünüyorum.Kısacası ben tarafsızım,objektif olmaya çalışıyorum.Ne dil uzatırım onlara ne de göklere çıkarırım.Tarafsızım.Ama zamanla Yunus,Mevlana ve diğer büyüklerimizi zaman zaman
araştıracağım.Kuru sevgi mi,gerçek sevgi mi? Tarlada çalışmış yedirmiş mi insanlar.Yoksa tarikatını,cemaatini her neyse kurmuş getirin getirin siz getirin beraber yiyelim.Ben size dini bilgiler veririm midir?
..........Aklıma hep şu gelir.Hiç çıkmaz aklımdan.Bir savaştan ganimetler bekletiliyormuş.Ahaliden biri gelmiş peygamberimize demiş ki ben bu ganimetin içinden bir tane iğne alabilir miyim? Peygamberimiz asla olmaz,demiş.Ama o kişi dinlememiş ve almış.Bunun üzerine peygamberimiz
onu asla ödeyemeyeğini kul hakkıyla gidilemeyeceğini,söylemiş.İşte burada
islam dini 'Kıldan ince kılçtan keskindir'sözü aklıma geliyor.Ve anlatılan Sırat Köprüsü.Dinin çok ince ayrım olduğunu burada kavrıyorum.Türkiye'de kırk bin tane türbe var.Siz iyi zat dediğiniz,gidip dilek dilediğiniz zatın türbesine gidiyorsunuz.Peki tek bir iğne almadığından emin misiniz? Bu yüzden her türbeye gidildikçe ondan dilek diledikçe Allah'a şirk koştuğunuzdan onun ruhunu da girdaba sokmadığınızdan emin misiniz?
..........Okular,camiler yaptıran,adamları tarafından kamyonlarla yiyecek dağıtan varlıklı insanların şoförüne,çaycısına,işçisine,memuruna eşit ve eşsiz
bir canlı olduğu düşüncesiyle davrandığını düşünüyorsanız o kişi
insanseverdir.Bunun aksi ise insansever değildir.
..........Dostlarıma Sevgilerle

Delta S X
07.03.2007