El şair bu sanıyordu..

bilmez idi köylü kek mek
yoktu kışın et rafında
gevretipte yerdik ekmek
kor ateşin etrafında

kente pek nadir inerdik
ne yanardı ne sönerdik
deli gibi dört dönerdik
kaya taşın etrafında

her sabah yayığı çalka
git davara düşe kalka
koyun olur idi halka
karabaşın etrafında

sürüye karışır inek
at mı var üzeri binek
uçuşurdu türlü sinek
bulgur aşın etrafında

dana düve salınırdı
mesaiye kalınırdı
keçi filan alınırdı
para peşin etrafında

bakınır ağa boşuna
ne desem gider hoşuna
şapka geçirir başına
deri meşin etrafında

gece sohbetin uzardı
komşular bize kızardı
iki damla kan sızardı
sonra kaşın etrafında

el şair bu sanıyordu
ben maziyi anıyordu
çıra gibi yanıyordu
kuru yaşın etrafında..