Makyaj ile boya çıktı çıkalı,
Kendi yüzümüz de el oldu bize.
Diziler zihnimiz yıktı yıkalı,
Kendi sözümüz de el oldu bize.
Menfaat girince bozuk aralar
Her sözümüz zehir dostu yaralar
Dost dostuna çalar, öyle karalar
İman özümüz de el oldu bize.
Yollarda düzeldi, azaldı viraj,
Doksanlık nineler, yapar da makyaj
Gözlere takılır, lens denen bandaj
Tanış, gözümüz de el oldu bize,
Üç kuruş emekli aylık parası,
Uzaktan der benim tarla orası,
Geçim sıkıntısı cüzdan yarası
Yaban yazımız da el oldu bize.
Taş üstüne yapı, sıvayla boya,
Demez oldu aslım toprakla kaya.
Para oldu her şey ar edep haya
Resul izi de el oldu bize
Ne gerek Muallim ne gerek söze
Azrail çökünce geliriz dize
Can gider bir bahar, kalmayız güze
Kendi nazımız da el oldu bize
Kayıt Tarihi : 20.1.2017 15:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!