Kelimelerin İflası

Bugün kalemle kağıt arasında bir savaş,
Konu sen olunca, mağlup düştüm en başta.
Sana dair ne yazdıysam, eksik,
Ne sildiysem, içimde bir yara.
Sana "çiçek" dedim bir dizede...
Sonra durdum, korktum, utandım.
Çiçek solar, sen solmazsın ki...
Bu basit benzetmeye alınır mısın?
Yoksa sığdıramadığım için güzelliğini,
Beni, bu aciz şairi kınar mısın?
Hüsnüta'lil denedim, sebebini güzele yordum,
Teşbihler dizdim, yakışanı aradım durdum.
Edebiyatın bütün hilelerini kuşandım,
Lügatleri devirdim, şairlere danıştım.
Gördüm ki nafile...
En süslü kelime bile yanında sönük,
En usta sanat bile karşında yenik.
Seni en güzel ben severim belki ama,
Anladım ki seni, senden daha güzel anlatamadım.