~EL-HAYY~
Ne zaman bir hayal boyu sana sarılsam, hasret bir çığırtkan olup, bütün gerçekleri uyandırıyor..!
Sonra;
Ben de Uyandırıyorum gözlerimi yağmurdan
Onarıyorum yüreğimin derme çatma yanlarını
Bir buluta yaslayıp Sırtımı, dinlendiriyorum hıçkırıklarımı..
Henüz düşmüşken aşkın son kalesi,
Sabır kumandanları zindanlarda dara çekerken kendilerini,
Sen;
Sesinin Lal noktasında bir nakarat tutturup, ölüm-ü/ne
Susu-yor/sun!
Suskunluğun bülbüle yeni bir lisan bağışlıyor, sen duymuyorsun..
Durgunluğun denize fırtınayı hatırlatıyor, sen bilmiyorsun!
Nimet Öner
Nimet ÖnerKayıt Tarihi : 25.1.2019 19:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nimet Öner](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/25/el-hayy.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!