Kullarının işine, merhametle kasteden,
Sürekli bir biçimde, günahları affeden,
“Rahmetim azabımı geçti” diye buyuran,
Affedip bağışlayan, rahmetine doyuran.
Kullarının yüzüne, ayıpları vurmayan,
Nimetiyle bağışta, mola verip durmayan.
Hoş olmayan halleri, keremiyle hoş gören,
Mücrimlere, asi’ye, yinede rızık veren.
Hatalara, isyana, gayet açık beşer’dik,
Bağışlanmak olmasa, helak olup giderdik,
Ayıpları açarak, boynumuza taksaydı,
Ne olurdu halimiz? Meydanda bıraksaydı.
Biz günah etmekte, ısrarlıyken hakeza,
Bu nasıl yücelik ki, yinede vermez ceza.
Ne zaman ki asilik, azgınlıklar çoğalır,
Bu hükmünün yerini, kahhar sıfatı alır.
Suçluyu bağışlayan, uludur ve yücedir,
Suçluyu abartanlar, kurtçuktan da cücedir.
Rabbimiz merhamette, affınla da ulusun,
En yüce makamların, cümlemizi korusun.
20.02.2012…Mustafa Yaralı
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 2.3.2012 00:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!