El Bombası Şiiri - Adnan Durmaz

Sesim ocak külleridir
Çok eski yolculardan kalan
Yanık hüzün çölleridir
Turnanın kırılmış kanatlarıdır
Kapanmaz eski yaradır
Terkedilmiş bir evin
Kırılmış camına düşen buluttur
Akkor kesmiş bir yüreğin yalımlarından
Ne zaman bir türkü söylemeye kalksam
Sesim yakar boğazımı haykırsam
Solmuş gülün son dalıdır bilmezsin işte
Sahibi ölmüş eski bir sazın
Telleridir sesim
yanar ılgıt ılgıt nereden bileceksin
Sesim kanar usul usul ağlasam

Bundan ki şehri istanbul
Ceylanları öldürülmüş bir güruh ormanıdır
Ey aşkı kirletilmiş kalabalık
Ben haykırayım da dalga dalga ahımı
Görün işte gün nasıl doğar tertemiz kıraçlardan
Yanayım da ben
Ay nasıl kırılır aşka düşende
Tut ki yaşlı bir yosma
Dilenir bosporusa bakan bir yerde
sevdalar okkayla satılır
Beş dakkada sevilir
Üç dakkada yatılır
İşte tam da burada
Yürek
El bombası niyetine
İstanbulun suratına fırlatılır

2006