Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Güle oynaya gitti çocuklar
Ölümün kucağına
Bilirler miydi amcaların
Ölüm kusacaklarını
Ve de tahtaravelli ritminde
Göğe çıkacaklarını! ..
Gözümüzden sakındığımız çocuklarımız.Düştüklerinde, birazcık ta olsa bir yerleri kanadığında yüreğimiz yanar.İsteklerini yerine getirebilmek, yüzlerinde tebessüm oluşturabilmek için çırpınır dururuz.
Oysa, şu anda onlarca çocuk daha hayatı tanıyamadan, yürümeyi, koşmayı, gülmeyi öğrenemeden acımasızca katlediliyorlar ve bizler sadece Onlar için gözyaşı dökebiliyoruz .((
Yürü bebek yürü
Toprağa doğru
Parkları tabut yaptılar
Göğüslerine madalya taktılar
El bebeğim gül bebeğim
diyemedik biz bize
Oynayamadan gittiniz
Gittiniz doyamadan size…
üstadim serbest siirleriniz bana göre daha da güzel tebrik eder devamini dilerim saygilarimla,
:( çocuk ve ölüm = gözyaşım
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta