EL BEBE
El bebe gül bebe
Büyüttüm seni
Dedim ki gün gelir
Olursun bülbül bebe
Ne gül oldun ne sümbül
Toprak bile olmadın
Rüzgârlara kapıldın
Dağıldın kül, kül bebe
Kargaların peşine
Takılıp düştün şebe
Bülbül olmak bir yana
Yaşama be öl bebe
Külfet oldun babana
Yaban elde gül bebe
Kokun bırak bir yana
Bizi kanattın bebe
Ananın gözyaşları
Akıp duruyor bebe
Dağların şu taşları
Yerin doldurur bebe
Okumaya gönderdik
Okuma anlamadın
Sonsuz bir sevgi verdik
Sende oldu kin bebe
Boyun uzasa da sen
Hala küçüksün bebe
Eskisi gibi gelmen
Sana ölümdür bebe
Kayıt Tarihi : 25.12.2008 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ciddi bir emek ve güven sonunda gelen yanılgının yansıması ve hayal kırıklığının bir sonucudur!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!