EL BAHAR YAŞARKEN HAZANIM OLDUN
Ben yazarım kalem düşmez elimden
Yaralıdır gönül senin yüzünden
Bir başıma kaldım hasret çölünde
El bahar yaşarken hazanım oldun.
Kanadı kırılmış gurbet kuşuyum
Yüreğim gam keder dertle doluyum
Yolunu kaybetmiş garip yolcuyum
El bahar yaşarken hazanım oldun.
Tutsak etti beni kara gözlerin
Aklımdan çıkmıyor tatlı dillerin
Göreni ağlatır sefil hallerim
El bahar yaşarken hazanım oldun.
Veysi'yim gözlerim yollarda kaldı
Siyah zülüflerin ömrümü çaldı
Seni seven kalbim alevler sardı
El bahar yaşarken hazanım oldun.
Kayıt Tarihi : 6.7.2022 14:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!