El Aman Şiiri - Abdullah Toroslu

Bir bi-çare yazarım
Nefs elinden bi-zar’ım
Arşa çıkar fizar’ım!
Bittim Rabbim el-aman!
Yoksa halim pek yaman!

Döndüm uysal koyuna
Geldim türlü oyuna
Bastım yine mayına
Yandım Mevla’m el-aman!
Yoksa halim pek yaman!

Öyle çok ki zararım;
Yok belki de hiç karım
Ben ne işe yararım?
Bittim Allah el-aman!
Benim halim pek yaman!

Her tarafta var a’da;
Başım müthiş belada
Tek ümidim ala’da!
Yetiş Rabbim el-aman!
Yoksa halim pek yaman!

Bahtı kara bir erim!
Yakar ruhu kederim!
Yarın sana ne derim?
Yandım Mevla’m el-aman!
Malum halim pek yaman!

Arza sığmaz düşlerim;
Olmaz şeyler düşlerim!
Düzelmezse işlerim;
Bittim Rabbim el-aman!
Sen yetmezsen hal yaman!

Doğru yolu şaşırdım
Kaç bardağı taşırdım
Kendim zora düşürdüm
Medet Rabbim el-aman!
Yoksa halim pek yaman!

Sıfır aldım sınavda
Gafım oldu her savda
Ava döndüm ben avda
İmdat Rabbim el-aman!
Yoksa halim pek yaman!

Önüm ardım ukubet
Sahil uzak gemim bet!
Ümit vermez akıbet!
Medet Mevla’m el-aman!
Yoksa halim pek yaman!

Uyup hasmım meluna;
Girdim yolun soluna!
Girdim bidat yoluna
Yetiş Rabbim el-aman!
Yoksa halim pek yaman!

Budur hal-i melalim;
Halka ibrettir halim!
Mahvetmeden vebalim;
Medet Mevla’m el-aman!
Yoksa halim pek yaman!

Abdullah Toroslu
03.10.2012-İzmir