El Açmışken Yâr Diye Şiiri - Serap Demir ...

Ağla gönül,
Çağla gönül,
Yan gönül.
Ne dağlara hükmün geçer
Yol verir;
Ne sellere sözün geçer
Duruluverir.
Ağla haydi,
Çağla haydi,
Yan haydi.

Tarla verimsiz,
Umut ekilmez.
Gönül çaresiz,
Vuslat umulmaz.
Beden uyur mu,
Dua edilmez.
Bük boynunu,
Çağlar olsun gözyaşın.

Rüzgar ol,
Gurbeti aş,
Yâre es.
Bulut ol,
Her damlanla yâri sar.
Yağmur ol,
Gözyaşından hızlı ak.
Arın haydi,
Ak pak olsun şu ruhun.

Ne bir adım gidilir
Ne bir adım dönülür.
Elin yurdunda yârin,
Şu gönlüne vurulur.
Uzatsan ellerini
Tutar gibi görülür.
Unutmak yok;
O, adınla övünür.

Bel bükülmüş,
Saç ağarmış,
Kime ne?
Dil çözülmüş,
Çare sorar herkese.
Hasret sarmış bedeni
Lime lime.
Heyhat,
Gel gör diyecek kul nerde?

Eri gönül,
Erit gönlü kendinle.
Medet diye haykırma
Yaban elde.
Sil gözyaşın,
Umut yoktu hiç elde.
Dök gözyaşın
Kabirdeki güllere.