El ilahın sömürüye dönük yanı, ilahın galat-ı meşhuruydu. El sahipliğinin meşruiyet içinde olmaması demek özel sahiplikler edinmesi nedeniyle değildir. Üretim hareketi içinde neyin özel sahipliğe açık neyin özel sahipliğe kapalı olmasında açık, net olmamakla; özel sahiplik konusunda yasa tanımazla sınır tanımamakla; ahlak, ilke, kural bilmeyip kâr için her şeyi yapılabilir kılması; meşruiyetle olamamasıydı.
Kolektife ait kolektif gücün, kolektif geçmişin, kolektif mirasın da sahibi olmasındandı. Bir kere kolektif sahipliği ele geçiren kişi ya da kişiler; kolektif dolaşımlar üzerinde, çalışan kişinin kendi üretmesiyle sahipliği olması gereken kendi emek güçlerinin de dolaylı sahibiydiler. Dolaylı oluş çevrimi; kolektif olanın üzerindeki toplumsal güç ve toplumsal bağ enerjisinden ileri geliyordu. Bu çevrim yolu uzatmakla zamandan bir parça gecikme ortaya korsa da; çok çok katlanmış bir değer sağlamasını da ortaya koyar.
Kolektif üretim ve kolektif paylaşım içinde kişilerin kendi emek güçlerinden dolayı, kişinin kendi emek gücünün de kendi sahibi olmaları demekti. Ki kişi emek gücünün içinde, kişilerin doymaları gereken emeğinden çok daha fazlası olan emekleri ve bilgi beceri yol yöntem olur kolektif miraslı donmuş emekler vardır. Kolektif miras o anki kuşakla gelecek kuşakları içerir bir zenginlik kaynağı olmakla zaten yine kolektiftir.
Kişilerin doymaları gerekenden daha fazlası olan emekleri de bir başkasının da kendi doymasından daha fazlası olan diğer kişi emeklerine karşılık gelir. Birbirine karşılık olan emekler, farklı kullanım değeri olan emeklerdir. Değiştirilirler. Değişilen emekler de, doyulan emekler gibi yine tüketilirler. Birikmek için değildirler. Ama kolektif güçle kontrol edilmezse sömürü de olacak olan; ilk grup emeğinden bu yana birikme olgusu da ortaya çıkmıştır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta