Elsin bana, ellerin kadar uzaksın
Denizsin,susamış kalmışım deniz ortasında.
Karasın,
Sonra düşsün
İlkin ateşsin
Dünyasın
Nefesimden çalıyorsun,
Uykulardasın.
İçtesin, yakıyorsun
Ben terledikçe çoğalıyorsun
Başım ağrısısın
Baş versem baş edemediğim..
Mayısta Haziran acısısın..
Karasın,
Sonra düşsün
İlkin ateşsin
Dünyasın
Havuzdaki Papatya’yı
Kurak fallarda Nilüfer’i
Büyüten tebessümünle,
Karasın.
Gözümdeki siyah nokta değil
Gözümü karartansın.
Kayıt Tarihi : 24.5.2006 09:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Edip Balkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/24/el-15.jpg)
Gözümü karartansın....
gölgeler düşürmüşsünüz şiirinize içine aydınlık bir yürek katarak..
TÜM YORUMLAR (1)