Eksiz Ulaksız Şiiri - Seyfi Karaca

Dünyanın neresine giderse gitsin
Kendine varamadıkca insan
İnsan dünyanın neresine giderse gitsin,
Varıp yetiştiği soluğunu canım cananımsın diye
Yöresinde yanında bilmedikce insan
Boşuna keşiftir sonrası
Nicedir ki nezaman hal bu haldir
Yani kendi varlığından yerli-haberli olmakla
Dünyanın da her satırında, herbir karesinde adım başı
Bilen eden olmalar zorunlusu
Nerdesini nesini kollayan kodlarıyla har ayak batığı
Bildik tanıdık Ekvator ve meridyenciliğe
Çünkü insan insanı yetiştirir
İnsan da toplumu....
Değilse öteki türlü milyarlarca ve milyarlarcasının arasında
Bahsi bile geçmeyen durumun tersintersidir
Fala bakıp, faka basmak işidir candan bıkar halli,
Yoldan çıkar fellli
İlaveten usanık
Çıfıt...
Çıkın...
Batık...
Bunak..
Yanar-döner
Ziyan...

Seyfi Karaca.........Nisan / 11