bitiyor gölge,
çekiliyor....
sonsuz diye belleğime kazınan,
o engin nehir, çekiliyor.
kıyılarıma vuran
intihar balıkları var,
yüzmeye bu denli ısrarlıyken...
birşeyler eksiliyor gölge..
heybetli diye inandığım,
o ulu, koca dağ yamaçları
yıkılıyor...
eteklerime serilen
acılı dallar var,
başı göğe ermeye
o denli yakınken...öz/
şubat/yirmi altı
Özlem ÇayKayıt Tarihi : 5.3.2024 05:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!