Seni çok iyi tanıyorum.
Biliyorum ki, o gittiğinde eksiksin
Gene yarın kalmış yalnızlığın
Üstünde acıları, umutları nakışlı giysin
Kabuğun ve henüz kurumamış gözyaşlarını giyiniyorsun.
Çok denedin onlardan uzakta kalmayı.
Ama evinden o çıktığında, bir kere yalnız kalınca
Üzerine seriliyorlar, tıpkı gece gibi
Acılarının rengi katran karanlığı olan gece.
Seni tanıyorum, seni hissediyorum.
Oradasın, yalnızsın, acı çekiyorsun.
Kayıt Tarihi : 20.5.2018 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!