Eksik1 Şiiri - Feridun Eren

EKSİK

Her günümün
Gecesi ve gündüzünde
Ayrı bir kavgamla yaşıyorum
Bazen tümden hayata karşı melankoliğim
Bazen de hayatımın tüm sahnelerinde dramalar yaşıyorum

Bazen Mutlu ve mesut bir yuvada babayım
Bazen çok sonradan yerini yadırgayan biri
Bazen sokak sokak cadde cadde kendini ariyan
Sorular soruyorum gelen ve gidenlere
Hiç sorulmamış sorular

Ardında yalan yanlış cevaplar
Yine tatminsiz
Ve allak bullak olmuş, bir zihin yapısı
Karşımda alaycı bir kuşlar

Sonra tüm yanlışlarım sıralanır
Karşımda
Bendeki son kalan doğruları götürmek adına
Yine ben
Yine tek başıma, yine yalnız ben
Dünya kalabalığında
Sesim duyulmamış
Kendi kuytu dünyamda
Boğazı düğümlenmiş

Uçurumun başındaki saatlerimdeyim
Beni korkutmayın ani bir
Refleks takıntısı ile
Böyle şeylere gelemem
Karmakarışığım
Bol sebzeli
Akdeniz çorbası gibi
Ne mutluyum nede mutsuz
Hem içten hem de dıştan
Beni yakala
Ve beni bırakma
Tüm vakti gelecek olaylarda
Çünkü ben karanlıktan korkuyorum

Yerde de kimsesizim
Bazen bilmiyorum
Tüm kapısını çaldığım
Melankolik kaldırımlarda
Kapılar kapalı, açılmıyor

Kendi miraçlarımı yaşıyorum
Kendimi bulmak
Her nerede ve hangi zaman diliminde olursam olayım
Hala ellerim cebimde boş
Kafam hala bir hoş değil

Şimdi diyebiliyorum caddeler benim
Gök benin, yıldızlar benim
Ama miş gibi tadında
Kendimle zihin oyunları oynayarak

Şimdi kimsenin yok olduğu saatlerdeyim
Rastgele etrafa sövüyorum
Oh! Biraz içim açıldı
Sen neymişsin
Ama kalbime devasa surete çizikler atıyorum
Yine de sonradan olmuyor
Olmuyor
Olmuyor
Bir türlü istediğim gibi olmuyor
Bir şeyler eksik
Hayat hep bize eksik
Eksik

FERİDUN EREN

10.06.2019