Eksik Şiir Şiiri - Adnan Kadir Demir

Uyku tutmuyor gözlerim
Bu kaçıncı gece?
Yarın hangi sabaha merhaba diyecek sensizken gözlerim?
İçimde eksik kalmış bir özlem var
Her gün daha da sancılı
Her gün daha da vahim

Yarım kalmış o şiirin arkasından yakılan son feryatlar
Ne hüzünleri, hüzün
Ne kederleri, keder
Öyle bir eksiklik, öyle bir boğukluk

Hangi mısrada kaybettik gözlerini?
Nerede ellerin, sen nerdesin?
Karlar yağıyor isli bacaların gölgesinde evinin önüne
Anılar ise yetim kalmış çocuk yalnızlığında
Zihnimin derinliklerine ne varlığına muhtaç, ne yokluğundan bihaber
Bir kalemi beklerler, bir sayfayı
Sadece sen varsın diye
Sadece sen, sensin diye

Deldiğin rüzgarlarda savrulan saçlarını arar kirli ellerim
Omuzuna dökülen o bir telin hesabını yapar
Bir mum ışığının günahsız yüzüne vuruşunu özler yüreğim
Oralarda bir sancı, bir umut
Sadece sesini duymak için konuşur ağzım
Hasretle ve heyecanla
Gözyaşlarına muhtaçtır gözyaşlarım
Seni her öyle gördüğünde aynı delilikle

Ne kalemler biter, ne sayfalar
Bir sen gerek, bir gece
Karanlık çağırır beni her vakit
Karanlık çağırır bizi her vakit
Belki bir gece tekrar rastlaşırız diye