Eksik Sevda Şiiri - Mözgür Özbek

EKSiK SEVDA

hüzün dolu heyecanlı bir sonbahardı
sonuncu bahar bu son şiirimdi
eksik bir şiir eksik bir mutluluk
bir yanı eksik sevdamız gibi

şimdi yapayalnız dağ başındayım
kuşlara kırlara rüzgarlara yakınım
senin etinden tırnağından kokundan uzak
sadece kahır bir avuç kırgınlık
eksik olan her şeyden inadına uzağım

iyi gelmesede kalp kırıklığına
umutlar yeşerirdi sol yanımda
yediğim darbelerden sonra
neyi bekliyordumki hayatta
bir yanı eksik sevgiden
kaçar oldum uzaklara

karanlık soğuk gecelerim birde sen
hayali bir sevda başı sonu belli olmayan
sessiz bir yağmur dökülür gözlerimden
eksik sevdaya umut dilencisi gibiyim ben

rüyalarımda beğenmiştim endamını
kendi içimde seyrederdim seni
karanlık aydınlanır ay doğar
yıldızlar parlardı
güneş ısıtırdı gönül bağımı
sümbüller laleler açardı
bir tufan bir dolu esti geçti
soldurdu sevgiye muhtaç gülleri
bitirdi zaten eksik olan umutları

içinde bazı aşk yalanların katıldığı
çok zor değildi aslında hayatın anlamı
yıllardır saklanan bir yudum sevgiye
biraz saflık eksiklik biraz özlem vardı

seni dere kenarında
hayallerimle bekliyorduk
kuşların cıvıltıtıları altında
mangal yakacaktık
son közde ekmek kızartıp
çay demleyecektik
masallar anlatacaktım sana
aşk şarkıları söyleyecektik
saçlarını okşayarak
şiirler fısıldayacaktık
olmadı işte kayboldu o sihirli saatler
bir bir söndü gökteki yıldızlar
hayallerde kaldı bir yanı eksik umutlar

hayaller belirsiz artık içimiz buruk
biraz kaybetmişlik var biraz umutsuzluk
ne dalga olabildik nede damlacık
paramparça boş bir bir hayat yaşadık
geldi geçti ömür her şey eksik artık

M.Özgür Özbek