Eksik Olan Yanımıza Şiiri - Kardelen Deniz

Yalnızlığımızdan bahsediyorum. Durup durup düşündüğümüz ya da durmadan düşündüğümüz. Ben düşünüp dururken galiba yağmur yağıyor. Dört duvar içindeyim ve bu ilginçtir kimsesizlikten daha çok acıtıyor.
Neyse konu bu değil.
İlginçtir yazıyorum ama konu bu değil. Aşktan bahsetmiyorum. Aşk farklı, belki de aynı, bilmiyorum.
Başka bir şey aslında anlatmak istediğim.
Şiirleri seviyorum, filmleri, müzikleri, oyunları, tiyatro metinlerini, hikayeleri. Sesi duydukça galiba yağmuru da seviyorum diyorum. -Ah dışarıda yağmur varken odada bir şeyler karalamak da zormuş.-

Belki de öyle sanıyorum. Yalnızlığımı da sevdiğimi sanıyordum. İnsanlar en büyük aşkını yalnızlığıyla yaşar bence. Belki yanılıyorum.

Islak toprak kokusu... Dışarıda olmak isterdim. Tek başıma.
Galiba asıl nokta bu. 'TEK BAŞIMA'
Bencillik mi, kendine düşkünlük mü, korku mu yoksa sadece üşengeçlik mi?
İnsanlardan söz ediyorum.
Sevdiğimiz her şeyi birileriyle süslemekten. Olmayan dostlarımızdan bahsediyorum ya da olmayan dostlarımdan. Kusurlarımdan belki de her yeni tanışıklığı yanlış yola saptırmamızdan.

Yağmur durdu. Kokuyu hala duyabiliyorum.
Bundan bahsediyorum. Kokuyu duyabiliyorum ama hissettirdiği sınırlı. Belki yanımda ya da başka bir sokak arasında kime ne hissettirdiğini hissedemiyorum. Uzak.
Sevdiklerim var, sevenlerim (sayılı da olsa olmalı) . Aradığım bu değilse ne? Neyin yokluğu bu? ..

Ehemmiyetin. Geçici. Biliyorsun.
Elim telefona gidiyor. Daha önce de gitmişti. Hatırlarım tüm rehberimi silmiştim bir ara. Şimdi bir iki numara var. Mecburiyet. Ama kiminle neyi konuşabilirim bilmiyorum.
Bazen kestiremiyorum. Yazdıklarım nereye gidiyor kestiremediğim gibi.

Hafif bir esinti. Ben her şeyi hatırlıyorum. İyi ya da kötü veya bu değerlendirmeden farklı kısımlara girebilecek her şeyi, herkesi. Ben insanları unutmam. (iddialı oldu biraz) Ama siz de unutmazsınız.

Faydası yok ama. Aradığınız sıcaklığı bulamadığınız için geride kalmışlardır. Aradıkları şeyi bende bulamadıkları için geride kaldım. Açık konuşmak gerekirse ben asla aranan insan olmadım.
...
Pencereden gelen esintinin getirdiği kokudan olsa gerek yazmak istediklerimle yazdıklarım karışıyor birbirine. Demek istediğim aslında bunları kimsenin anlamak istemediği.
Hatırlarım, bir zaman güzel bir şiiri okuduğunuz zamanla birinden dinlediğiniz zamanın arasındaki farkı sezmiştim. İzlediğiniz bir filmi yalnız izlemekle birileriyle izlemek arasındaki farkı ve yağmurun bir başkası için ne ifade ettiğini öğrendiğinizde farkında vardığınız o sanıyı. Güzeldi.
...
Elbette zevk aldığımız şeyleri yapıyoruz hepimiz istersek. Uzun süredir zevk aldığımı sandığım hiçbir şeyden zevk almadığımı fark ettiğimde yazmaya yeniden başlamalıyım demiştim galiba.
Bir de hayatı güzelleştirmek için yapılan her şeyin biriyle bütünleştiği zaman anlam kazandığını birinden, hayatta birini örnek alacaksam kesinlikle bu O muhteşem insan olacaktır, duyduğum zaman.

Elbette o kadar da yalnız değilim. Biraz eksik sadece.
Muhteşem falan da değilim öyle bir iddiam yok. Ben zaman zaman kötü biri olduğunu da kabul edenlerdenim. Bazen sadece birilerine yardım edebilirim diye düşünürdüm. Herkes yanılır. Sonuçta insanlık adına yazılan tüm incelemeler büyük bir yanılgıdır.
...

Asıl demek istediğim;
Galiba söyleyecek hiçbir şeyim yok.