Dostum;
Eksik olan bir şey yok,Her şey yerli yerinde elbet.
Ama gidip görmek gerek.Önce gözlerin bayılacak yavaş yavaş,
sonra kulaklarında şırıltısını duyacaksın,derelerden akan sular gibi.
Hani yüreğinden hissedeceksin,hani birde azçok yaşamışlığın olacakki,
yaşamadıklarınıda sayfalara dökebileceksin.Kalmışsan eğer herşeyden
uzak,anlatamazsın dostum,anlatamazsın gülün kokusunu,anlatamazsın aşkın dokusunu.Ne yangınlardan kaçabilirsin,nede yandığından.Sonra neye yandın,niye yandın bilsende yine anlatamazsın.
Yazmak için önce biraz şair olmak lazım,şair olmak için, birde İstanbulda olmak lazım.İçinde biraz sevgi,birazda aşık olmak lazım.Ve bunlar varsa,dur istanbulda,bir yerinden bak.Neresinden bakarsan bak yazacak bir şey bulursun.Hani o sevgilinin;
Gözlerine vurulduğun dilber olması şart değil.Boğazdan geçen Vapurun düdük sesinede aşık olabilirsin,onada bir aşk şiiri yazabilirsin,varsın o kara gözlü dilber anlamasın.Sen anlatmışsınya,o duymasın hiç önemli değil.Birileri duyarya,o duyanlar,bağrına basarya sözlerini,onlarda sevgilisine yazarya bu sözleri,oda bana yeter der şair.
Yok dostum,eksik olan bir şey yok.
Bütün kabahat havalarda,
Rüzgar istediğimiz yerden esmiyor,
Kar lapa lapa yağmıyor,
Güneş içimizi yakmıyor.
Bahçedeki güller eskisi gibi açmıyor.
Bir şey var bu havalarda.
Aşk eskisi kadar ağlatmıyor.
Kayıt Tarihi : 9.5.2008 20:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!