Çok güzel,sevdalar vardı,sevmeye doyamazdın.
Sevdiğin gitse bile,onun ile ölürdün.
Başkasını,sevmeye gerek yok,zaten,hayatına alamazdın.
Gözlerin yaşlı,boş duvarlara,sevdiğini anlatırdın.
Ve biz,böyle sevgilerden,eksik kaldık.
Belki de,çok büyük,bir sınavdan geçtik.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta