İnsan her dem yeniden doğarken
Yenileniyor hem ruh hem de beden
Zaman ölünce ruhu da siliniyor
Gidenler onu yanında mı götürüyor!
Zamanın yaraları sardığı gerçekse
Geriye kalan neden süslü taş duvarlar
Güya ölümsüz olacaklardı,her biri;
Bize duyurmadan öksüzlüğüne ağlıyorlar…
Yılmaz BEKTAŞ
Kayıt Tarihi : 9.5.2023 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!