Eksik Şiiri - Aslınur Güzeldal

Nereden açığımı yakaladıysa,
Oradan sızdı acı hayatıma.
Annem yoktuysa;
Kırmızı kurdeleli,
Annesinin elini tutup gezen bir kız çocuğu oldu.
Babam yoktuysa;
Bahçede futbol oynayan baba-oğul...
Mesela semalarımda habire yağmur yağıyorsa,
Görünmüyorsa mavi gök kara bulutlardan;
Uzaklarda başkalarının semalarında 8 renkli gökkuşakları doğdu.
Sekizinci renk, hep benim hüznümün rengi oldu.
Bir el eksikse hayatımın ortasında,
Çay içtiğim masada hep tek bir bardak varsa,
Uzun mektuplarım hep cevapsız kaldıysa,
Gözlerimin rengi gözlerim gülemeden solduysa...
Neyim eksikse;
Eksik olanın maskesini taktı sızdı acı hayatıma...

Eksilir mi bir insan ?
Eli, gözü, yüzü tamsa mesela; gerçekten tam sayılabilir mi bir insan ?
Sayılmaz.
İnsan, insanla tamamlanır.
Eksiktir, kendini tamamlayacak olanı bulunca tam sayılır.
Kaybedince eksilir.
Eksiktir...