kıt kanaat geçinirken
en alasından tanırdık yoksulluğu
bayramlık nedir bilmediğimizdendir belki
bir tane akide şekeri bile
mutlu ederdi bizi
bazen harman zamanına kavuşmazdı
ambardaki zahire
konu, komşudan bir leğen ödünç un alır karnımızı doyururduk böylece
kimse, kimseyi ne küçük ne de hor görmezdi
herkesin ocağında az ya da çok bir tencere kaynardı
bölüşürdü olan olmayanla, aç karnına girmezdi hiç bir çocuk yatağa
bayramı bayram yapansa arefe günü akşamdan mayalanmış hamurdan
közde pişirilen bir leğen dolusu ekşi mayalı çörek olurdu
her bayram olduğu gibi
aradım durdum annemi ve ekşi maya kokusunu bu gün de
meğer ne çok annem demekmiş hem bayram, o çöreğin kokusu hem de
14 Mayıs 2021-haticeak
Kayıt Tarihi : 15.5.2021 02:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!