Ekşi Anılar Şiiri - Siyami Yücel

Hatırlar mısın? eskiden anıları yaşatabilmek için
Mazinin tüm karanlık hatıralarını beyaza boyamıştık
Küçüklüğümüzün geçtiği, ağaçların meyvelerine
Renklerine odaklanıp derin bir of çekmiştik
Neydi? diye başlardık anlatmaya birbirimize
O canım, kırmızı, kızıl, yeşil eriklerin mayhoş
Tadını anımsadığımızda, hüzün gastritlerimizin
Gün yüzüne çıkışını… Acısından kıvrandığımız,
Kaybettiklerimiz aklımıza geldikçe, vay be! oluyor
Yüzümüzde ki kader çizgileri, daha derin manalar
İfade etmeye başlıyordu…
Acı da vardı dramda,hayatı seviyorduk
Yaratandan ötürü, kucaklıyorduk
Kötüde olsa, yaşadıklarımıza hamd ederek
Kah, pişmanlık duyardık,kah gülerdik, ama
Maziyi silip de atamazdık değil mi?
Buna kim cesaret eder veya kudreti yeterdi
Şimdi hep ileri bakarak;
Yaşantımızı, mesuliyetlerimizi paylaşmak
Hatırlatmak ibret duvarlarını kabartmak
İç gıcırdatan yoklukları anımsayarak;
‘Neyleyeyim kader sana, gücüm yetmez,
Elim değmez yakarsın odumu,kavurursun’
Derdik; heyecan be dostum,
Her bir günün ve yılın saat ve dakikanın
Birer, birer hesabını düşündükçe;
‘Geçer mi bu hesap,biter mi bu ateş’
Güftesini,anımsıyoruz ve daha sıkı yapışıyoruz
Şimdi ait olduğumuz değerlerin bizden beklentilerine
Hamd ‘ederek. şükrederek önümüze bakarak
Hem korku, hem heyecan hem vuslat’’ı düşünerek
Emin adımlar atanlardan olmamız için
Daha sağlam basıyorduk yere onurluca
Erikleri düşleyerek çıktığımız hatıra yolculuğumuza
Eziklerimizi,hissederek baktık hayatımızın dramına
Arada bir araya gelelim,olmaz mı? Sözleşmesini
Allah kısmet eder ise garantisinde, vedalaştık
Fanide,hayat sokaklarımızın,komşu anılarında
Hayıflansan ne çıkar,ah gençliğim!
Son isyanımız olması duasıyla,veda satırlarımda