Eksensiz Şiiri - Kağan İşçen

aştım aşılmazları sarsıntılı biraz bulanık
gölgeler yandı içimde dayanamam gayrı
sular seller götürür evlerimi belki yanık
ihtimal ki şehirlerimiz aşık ülkelerimiz ayrı

senden alamam verdiğim bakışlarımı ürkek
orta yerde rezillik uyumsuz yaban otu sanki sesim
gitmekle buğulu ayrılık ölüm ne de korkak
sanki baharı seninle aynı yerde sevmişim

tuttuğum yıldızları unuttum seninle kaybettim eksenimi