Birdenbire düşündüm
yoksulluğu
susuz kentleri
hepsi kafamın içindeydi.
Sonra seni düşündüm, aklım yeşerdi.
Topraklar verimli oldu.
Şiiri seviyorsun diye
yazanını da seversin sanmıştım eskilerde.
O zamanlar bu tutmayınca
keşke kestane olsaydım demiştim
Şimdilerde kendimi sevdirmek için değil
seni sevdiğim için yazıyorum.
Aslanlar,
her daim ormanın kralıdır.
Sırtlanlar onları yıldıramaz
ve hiç bir vahşi hayvan
ama ayağına batan
Korku gözlerinde boğulsun cesedi bulunmaz.
Bir gece vakti bitirelim bu işi.
Sessiz, sakin zamanda.
Aman ha!
Elimize yüzümüze bulaştırırsak
ve bir diktatör yargılarsa bizi,
Evreni düşün;
fırtınalar kopan,
yaşam belirtisi olmayan gezegenleri düşün mesela.
Her bir gezegeni
bir insan yerine koy.
İşte sen
Ölümü bekliyorduk.
Bazılarımız lüks evlerinde,
bazılarımız kenar mahallelerde,
bazılarımız savaş alanlarında.
Ölümü görmezden gelirken bile
sesin bülbül sesidir kimse bilmez
saçların akarsudur
gözlerin güneştir uzun uzun bakılmaz
uzun uzun bakılırsa başka güzellikler geçici körlük sebebiyle görünmez bir süre
ben seni kanıtlayamam kimseye aşıkken sana
bir elini tutup havaya kalrırarak işte burada desem
hiç özlemedim bugün seni
insan uzaklaşmadığı yeri özlemez
evini dahil
nasıl özleyebilirdim ki bugün seni
tüm gün aklımdayken
Manzaramız maviydi
Şehrin en şık haliydi
Hasret artık maziydi
Gördüklerim sahiydi!!
Yürüyordun bana doğru
Tam elini tutmaya kalktım sabah oldu..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!