Eşime
Mühürlenmiş dudaklarını nasıl açabilirim,
Anlatamıyorum seni sevdiğimi canım,
Hasretim hiç biter mi sanıyorsun
Mümkün müdür sensiz hayat,
Umutsuzca bakışlarında çaresizlik görürüm,
Ne yapsan boş hızla geçiyor zaman,
Çocukluk gençlik çağı derken,
Saati durdurmak güç
Haftalar yarışırcasına ilerliyor,
Akıp geçiyor günler aylar.
Yaz bir daha çocuğum geçilemeyen destanı,
Ben sana anlatıyorum ki doğruları yarına aktar,
Sene 1915 yer Çanakkale Conk bayırı,
Yedi düvel emperyalist güçlerin,
Geçerim diye saldıranların hayal kırıklığı,
Yaşandığı yerin adıdır...
Dünyaya kendi isteğinle mi geldin sanırsın,
Lakin gitmekte elimizde değil bilirsin,
Doğum ile ölüm arası kaderin bellidir,
Ömrün ya uzun ya da kısa yazılmıştır...
Suç ve kötülüklerin cezası bellidir,
Elbette güzellikler yaşamak ister insan,
Köyde yaşam durgun, vakur ve de güzel,
Dayanışma, işbirliği ile görülür işler,
Hele hoşgörü varsa hayat daha çekilir,
Yaşayıp dururken kopuverdik köyden,
Şehirlerin varoşları yuttu bizi kaybolduk,
Her şey sahte çakal dolu ortalık,
Dünyaya geldim geleli aksilikler beni buldu,
Der de gam da sanki bana kayıtlı,
Burada azap çeken aşağıda yaşar güzellik,
Hayatta en çok bu palavra beni üzer...
Çulsuz gelen yaşama kefenle veda eder,
Yokluk acı hep beni bulur.
Çocukluk gençlik çağı aşkları,
Başka olur kimi zaman karşılıksız olsa da,
Sevilir ölürcesine...
Karşı cinse ilk uyanıştır belki de,
Olanca saflığıyla sersemletir,
Sevmek ekmek su, hava gibi vazgeçilmezdir.
Bak yine yoksun yılbaşı gecesinde yanı başımda,
Sensiz mutsuzum neyleyeyim,
Hüzünle kutluyorum yeni yılın gelişini,
Gurbet kuşum.
Aç kanatlarını uçuver yanı başıma,
Taparcasına ölesiye sevmekte varmış,
Ardıma dönüp bakar irkilirim,
Sensizliğe dayanamam acı verir inan bana,
Yalnızlığıma yanarım hasretimsin sen.
Kim demişse meçhul,
Alır götürür benliğimi martılar,
Deryalardan aşırır uzaklara
Ayrılık türküleri söyler bülbüller,
Uyanırım sensizliğe alışamam,
Haykırırım...
Yapamam sensiz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!