Ekrem Çiçek Şiirleri - Şair Ekrem Çiçek

HIZIR gibi!.(KIYAMETTİ Adı)


KARA GÜNLER’den geçerken;
GÜNEŞ gibi doğarsın
Sıçrar-fırlarsın yerinden,

İHANETİN-HAİNİN KIYAMETİ!..

Yarabbi Yarabbi, senden dileğim;
Gecenin şu DİPSİZ KARANLIĞINI,
Vatan hainlerinin üzerine öyle bir ört ki,
GİRDABIN DERİNLİKLERİNDE Çığlık çığlığa..

Yıl; bindokuzyüz doksan;
İkinci cemre düşüyor CAN SUYUMA
Hep bir eksik vardı, bir yanım noksan,
MİLADINDIR! Dedin, haydi kalk, uyuma!.

İste kulum, diyorsun ya;

İMKANSIZI BAŞARDINIZ!?..


Kafalar çıldırmış-kudurmuş;
Irzına geçiyor beyin

İNSAN! Hani nerde?
SON KULLANMA Tarihi!


Olanlara bir baksana;
ŞOK yaşanıyor, ŞOK!

Hem bilmez;
Kara cahil, yobaz
Hem de ahkam keser,
Kul olduğunu hatırla,
VAR MI İNSANLIKTAN BİR ESER?..

İNSAN Nerde? Saniyeler KONUŞAN!.



Kalkın makamlardan;
İnsanlığa yola çıkın!

ISITSIN DİYE!..

Bir ateş yakacağım;
Ülkemin orta yerinde,
Yurdumun insanlarının,
Buz tutmuş ruhlarını,

Israrla DÜŞÜN dedin! Yeter AKILLAN!..


Bu coğrafya çöküşü yaşıyor;
Bu ülke İNSANLIĞIN BİTİŞİ’ni
BOĞAN GÖZYAŞINI taşıyor,

KAHRAMANLARIN FİYATI!?

Sen saraylarda otur;
Saltanatlarda yaşa
Hep fakirlerden geliyor...