Ekrem Çiçek Şiirleri - Şair Ekrem Çiçek

kara kışın ortasında,
sevdanın dev potasında,
aşkın zehirli tasında,
YOĞUR BİZİ ALLAHIM...

İşkence yeter kuluna,

R Ü T B E !.......................

SEVGİDEN öte yol yok;
Ne çok da atlanıyor,
YAŞAM DENEN PINARDA,
Ruhumuz ONUNLA TATLANIYOR..

SABIR TAŞI! ..

Niye taşıyorum ANLADIM;
BU KABAK BAŞI
ACILARDAN YONTULUP,
DERTLERE SABIR TAŞI! ...

SABIR TAŞI! ...

SENİ UYARIYORUM;
DEMEDİ DEME,
BİR ÇATLARSA SABIR TAŞI,
Üstüne YIKILIR SALTANATIN,

SADECE, S A D E CE! ....

Sadece, SADECE İNSAN OL!
HER ŞEY, ONUNLA BAŞLAR
SEVGİYLE YÜRÜNEN YOL,
YERİNE OTURUR bütün TAŞLAR! ...

SENİN YERİNDE OLSAM;
Sadece, SADECE SUSARDIM,
ATEŞ ÇEMBERİNİN İÇİNDE,
YANAR, YANAR, YANAR,
KİRİMİ, PASIMI, ZEHRİMİ KUSARDIM! ..

SAĞIR GELDİ! ...

SIRTIMDAKİ YÜKLERİ Atmak istedim;
AĞIR GELDİ
İNSANLIĞA, KAĞİNATA SESLENDİM,
SAĞIR GELDİ! ...

Ben mi sağırlaştım?
Dünyada sessizlik mi var?
Dünya mı sırtımda? AĞIRLAŞTIM!.

Az sonra fırtına kopacak;
Yağacak dolu, yağacak kar,

SAHİPSİZ ŞEHİT! ? ..
.
Yüreğimde; KIYAMETLER KOPUYOR!
SEN VİCDANINI SATARKEN,
SEN YÜREĞİNİ SATARKEN,
SEN MERHAMETİNİ SATARKEN,

KENDİNDEN YOLA ÇIK;
KALDIR BÜTÜN ENGELLERİ,
NEFSİNİN DUVARLARINI YIK,
GÜLÜŞÜN AYDINLATSIN göğü-yeri! ...