Ekrem Acar Şiirleri - Şair Ekrem Acar

(şirine’ye)

I

hiç düşündünüz mü ay hali olduğunu
bu dünyanın dışından kadınların

(şirine'ye)

küçük zeki bakışlarına
şafak düştü
doğ! …

şubatta bahar
pencereden giriyor
sen cendereden çıkamıyorsun
açıkca söyle
onu seviyorsun

(ikisine epey üzüntü yaşattığım
üç kız kardeş ve abilerine…)

nasıl tutuyoruz akşamı
başka kozmosa akan
göz yaşları

-elleri olan ayetler gibiydik
adil allahların ellerinden çıkmış
gerisin geri akan suyun çağıldayan isyanı
ilk çığlık atıldı uzaklardan

başlayan kan şöleni

(W.S.Burroughs’a...)

I

esirgeyen ve bağışlayan
kollarıydı ormanın

dolaştığım yerlere
kuşku bulaştırırım
-değirmen üstü
salyangoz izi
eşiklerden evlere girişim-

oturup incecik bir
çöl kumunda
ortalığa açtığında
hiç bir şey bilmiyordu

hep akşam

damarlarım dolaşıyor
avuçlarım kadar darlıkta
elimi uzatıp dokunmak kadar
kıpır kıpır karanlık
şişmiş morarmış yeşil

bir tren daha kalktı korkarak
korkarak tutuştun akşamlarla
düş komşunu arıyordun her seferinde
her seferinde bir tren kalkıyordu