Ekmek Teknem Bir Alfa Romeo

çok şey bileni sevmez bizim patron
bilirim, sessiz kalması iyidir
bir şoförün bu yüzden
şiire saklarım sözün erdemini

müzik açarım arada
sevgilinin yüzünü çağıran
bir türkünün kanadına tutunup
hızlı giderim altımdaki araçtan

yepyeni bir ev içinde
isli lamba gibi
tütüyor belleğimde
ekmek, süt ve gazete

dillerimiz ayrı patronla
dünyalarımız gibi

gideceği yere odaklı o
ben yola ve yolculuğa

dünya tek kişiye dar
fakat iki kişiye genişse
şiirdir bu
tersi ise, iktidar

böyle böyle devam eder
bakışların derbisi
dikiz aynasında
kaçınılmaz çelişme

o, vârisi robinson crusoe’nun
bense yunus’un

“terk etme ada’yı
mülkiyeti elinde tut
ne olursa olsun”

müzik açarım arada
sevgilinin yüzünü çağıran
bir türkünün kanadında
hızlı ilerlerim altımdaki araçtan