Bahanesiz sevmenin adıymış sevda,
Ama siz, amaçsızca sevmekmiş sevginin özü.
Ne çok sen biriktirmişim içimde,
Bazen çayıma sesini eklemişim,
Bazen en güzel melodiyi kulaklarına fısıldamışım.
Meğer ben seni derin bir aşkla sevmişim.
Şimdi yokluğunda varlığını hayal ediyorum,
Sen bile görsen bu özlemi, kendini kıskanırsın,
Meğer ben, sen olmuşum.
Ellerim senin ellerin gibi soğuk, ama pürüzsüz,
Gözlerim senin gözlerin gibi derin ve yağmurlu,
Sesim senin sesin gibi buğulu ve sıcacık.
İçimde büyüyen seni hiç fark etmemişim.
Şimdi elimi uzatsam tutamayacağım kadar uzaksın,
Haykırsam sesimi duyuramayacağım kadar imkansız.
Hani imkansız diye bir şey yoktu; zor olan zaman alırdı...
Biliyor musun, ben ezberlerimi sende bozdum.
Harf harf adını heceledim,
Nağme nağme dilimden döktüm,
Bazen bir şiire, bazen bir şarkıya kattım ismini.
En güzel sen yakıştın soluma,
Ama yine de bilemedim.
Giderken o gözlerime son bakışın yok mu,
Hâlâ unutamadım...
Dilin mi yoktu be adam,
Yoksa cesaretin mi?
Çok mu zordu "Seni seviyorum, kadın" demek?
Gözlerime yalvarır gibi bakmak,
Çok mu zordu?
Söylesene, kaç para sevginin bedeli?
O günleri geri alamaz mıyım?
Yeniden yaşatamaz mıyım o anları?
Gittiğin o kara günü...
Hoşça kal derken sesin titriyordu; duyamadım,
El sallarken elin, göremedim.
Kendine iyi bak derken dudakların,
Sessiz çığlıklarını duyamadım...
Sil geçmişi, gel bana, adam.
Ben bıraktığın yerde,
Bıraktığın şekilde bekliyorum seni.
Yağmur ol, gel.
Rüzgâr ol, gel.
Bahanesiz, nedensiz,
Ama siz, gel...
Kahvaltı masada,
Çayın hâlâ sıcak,
Tıpkı yüreğimdeki sevgin gibi.
Senmişsin alın yazım,
Senmişsin kaderim.
Ecelim olma, ekmek kokulu yarim,
Gel bana...
13.11.2024 12:58
Kayıt Tarihi : 13.11.2024 13:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!