zamansızlıktan gelip ekmegi bölüştük
sevginin mayasını mayalayıp yürege
yoldaş olduk kendi kaderimize
kim bilebilir içimizde yanan koru.
kim bilebilir korkularımızı.
kedere battığımızda,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
