bugünde dünden kalanları harcadık ömrümüzden
Gelecek kaygısız geçmiş yargısız infaz tohumları
ekin zamansız açarken tomurcuklarını
biz hep başka baharlara sakladık umutlarımızı
yitirmedik adımızı
taşıdık sırtımızda mülteci düşlerimizi en kuytu yerine hayatın
ve şimdi bir birine bakan iki göz yalana yenik iki söz gibi çaresiz ve bitkin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim