Ekim'de Ölmek Şiiri - Erdal Balcı

Ekim'de Ölmek !

Ekim,sonbaharı hatırlatır,
Vedalasmanin adıdır,
Yaprağın dala, dalın ağaça vedasidir,
Sararıp solmanin,
Rüzgarda savrulmanin,
Aynı zamanda;
Toprağa düşmenin
Ona sokulmanin,
Ona sarılmanın,
O'na sığınmanın,
Yeniden bahara uyanmanın,
Yeni bir kavuşmanın adıdır Ekim.

Bizim buralarda baharlar olmaz,
Ne İlkbahar,
Ne de sonbahar.
Ya yazın sıcağı,
Ya kışın poyrazi yakar.
Açmadan kurur,
Dalında yapraklar.
Ekim tek başına bir mevsim,
Tek başına bir bahar.

Ekim'de Ölmek ne güzel,
Bir tohum gibi düşersin toprağa.
Ne yanar ne de üşürsün.
Eskiler söyler hep,
Yaşın uzun,düğünün güzün ola.

Dilimde duam olsun,
Ölümüm Ekim'de olsun,
Mezarımı dostlar kazsin,
Başımda hanım kalsın.
Sevenler bir defa ,
Bir Fatiha 11 İhlas,
Okusun dağılsın.
Dirim gibi, ölüm de yük olmasın,

İsterim eşimden,
Ve çocuklarımdan dua,
Cumadan cumaya yanımda ola ,
11 İhlas 1 Fatiha,
Bayramdan bayrama kalmasa.