Ekim Çağı Rüzgarı Şiiri - Vedat Koparan

ilk paylaşım kaynatılıyordu kazan
yeniden yeniden kanatılıyordu dünya
1900lerden 1920lere varana dek
kararıyordu gök,ağlıyordu yağmurlar
kanadı kırık kuşların göz yaşlarında

yeni bir tarih yaşanıyordu
Ekim’in ışıltılı kızıl parıltılarında
yeni bir çağ başlıyordu
bu emeğin al şafak uyanışında

duymuştu karanlıkları yırtan
“bütün ülkelerin işçileri
ve ezilen dünya halkları birleşin” diyen o sesi
Paris komününden bu yana
ikinci kez uyanıyordu güneşi

Ekim çağı doldurmuştu ciğerlerine rüzgarı
Çarın,Kerenski’nin,Denikin’in daha nicelerinin
beyaz ordusu saldırıyordu azgınca
mümkün değildi durdurmak bu uyanışı
buzullardan kopmuştu bir parça
yırtılıyordu kör karanlıkların bağrı
demire şekil, toprağa can veren eller kalkmıştı ayağa
akın akın akıyordu,işçi –köylü tabyaları

Lenin,Bolşevik önderleri
Konsomol gençlik
kadın erkek, işçi köylü
tek yumruk tek bilek

Maksizmin kuramı uygulanıyordu
ya devrim ya ölümdü
bir rüya bir düş gerçekleşiyordu

saatler gösteriyordu gece üç sularını
hazırdı devrimin ayak sesleri
Aurore zırhlısının top atışlarıyla
başladı Kışlık Saraya saldırı
hazırdı Sosyalist iktidar için işçi sınıfı
geçici hükümetin başı Kerenski kaçtı

dur durak, duraksamak yoktu ölümüne eylemde
el kondu kapitalistlerin ve toprak sahiplerinin mülkiyetine
örgütlü emeğin gücüyle Bolşevik partisi önderliğinde
açıldı orak çekiçli bayraklar yüründü Sosyalizme

ısınıyor yer küre yarılıyor gökyüzünün katmanları
acının,açlığın,sürgünün kan katran Emperyalist saldırısında

örgütlü güç,örgütlü emek, örgütlü halk yenilemez
Ekim ölmedi, yeniden doğuşu müjdeler gelecek günler

uyan kızıl yıldız uyan,gece mavisine sarında gel
silkelen güneşim silkelen, ışıldasın orak çekiç

Vedat Koparan 05.10.2005

Ekim sıcağı ile gününüz güzelliklerle geçsin sevgi saygılar