Ekim Şiiri - Feridun Eren

EKİM

Ekim den bir gece
Karanlık ve yağmur
Yanında ay sisli ve puslu
Güneş çoktan ayrıldı

Gülüm benim, üşümüş mü?
Ne diyeyim kırmızıya
Pencerem buğulu ve sönük
Güvercinlik tende ses yok bu gece

Güleyim yalnızlığıma, senin yokluğuna mı?
Bendeki bu aşk da ne
Çalmadı saatler bir bir, sıra sıra
Gönlüm uykuda kaldı yine bu gece

Sel aldı götürdü gözyaşlarımı
Benden ta uzak şehirlere götürdü
Bu şakide hasretlik mi biter
Canan bitti bu şehirde

Sokaklar bende kaldı sesiz
Şehir sırdaşım
Sen gelmeyince arkadaşım oldu
Bu son gece de şehir