Ekim Şiiri - Adnan Durmaz

Ekim

gayri ben gider olmuşum
boşaltıp yerimi-göğümü
neyim varsa bırakarak yüzüstü
hazana dursun anılar
savrulsun toz olsun sevdanın pörsümüş gülü
yüreğim ömrüme küstü
ortayerde kalakalmış gazeldir gece
tut ki sığınaksız ruhum
yıkılmış günlerin harabesinde
miadı dolmuş düş toplayarak
tut ki ikindi günü
yüzümde son gülüşüm
ağlamaklı ufuklara koyulmuşum

bir süre uçuşur belki
gözlerim gazellerle
boşluğum sızı sızı
gelir de okşar ellerim
sevdiğim anıları
dilimde kekre gök
yüzümde yapraksız
dalların kıpırtısızlığı

yağmurlar bırakacağım
yüreğinin tavanını onarsın kalanlar
her ne kadar bana göre
çatısız olsa da aşklar

ADNAN DURMAZ
bilirsin aşk da serseri
art yay,ank