Ekilmiyor Be Usta Şiiri - Mecit Aktürk

Sabret demek kolay emme velakin
Canlar boşa sıkılmıyor be Usta
Yük oldukça yüreklere onca kin
Hayat yolu çıkılmıyor be Usta

Dost bildiğim talihlerin en körü
Görmedim hiç bu derece nankörü
Boşaltsam da üzerine şarjörü
Yedi canlı, yıkılmıyor be Usta

Umuduma kar kustukça kışlarım
Talan oldu hayallerim düşlerim
La havle'yle aşınan bu dişlerim
Durduk yere sıkılmıyor be Usta

Herkeste mal makam hırsı, bir telaş
Ne kalpte gam eksik ne de gözde yaş
Çehreleri esir almış çatık kaş
Suratlara bakılmıyor be Usta

Her yaranın dermanı var dense de
Pes etmemek kula şiar dense de
Makbul amel gönül imar dense de
Taşa çivi çakılmıyor be Usta

Talibi çok bu devirde riyânın
Adı kalmış erdem, insaf, hayânın
Aylan'lara vefasız bu dünyanın
Kahrı kolay çekilmiyor be Usta

Haz verdikçe nefse öfke lokumu
Gözleri kör etmiş nefretin kumu
Gönül toprağına sevgi tohumu
Ekilmiyor... ekilmiyor be Usta